29.01.2022
  180


Автор: НҰРЛЫБАЕВА ГАУҺАР

* * *

Әбден торлап алды ма сананы мұң?
Жүрегім - зіл, ал өзім - жаралымын.
Таң себелеп атқанда түсімде де
Сізді көріп ояндым, ана, бүгін.

Дендеді бұрынғыдан бетер мұңым,
Дәл солай сізге енді жетер ме үнім?
Жыладым ағыл-тегіл, ояндым да,
Білгенде бәрі түсім екендігін.

Сізге деген сағыныш басыла ма?
Кім құрғатар көзімнің жасын, ана?
Бүгінгідей түсімде тілдесейін,
Жиі келіп кетіңіз қасыма, ана.

Сізсіз, ана, мен қалай бақ табайын?
Сізді іздеймін қиналған шақта дәйім.
Жиі сұрап тұрыңыз жағдайымды,
Жан сырымды тек сізге ақтарайын.

Тым болмаса, түсімде шаттанайын....

НҰРЛЫБАЕВА ГАУҺАР КӨПЖАСАРҚЫЗЫ

12.08.2020 ж.





Пікір жазу