Таудай оның талабы,
Қолында ылғи қаламы.
Табиғатты тірілтіп,
Ақ қағазға салады.

Гүлдендіріп қаланы,
Түрлендіріп даланы.
Өзгертеді бір сәтте,
Сиқырлы қылқаламы.

Сүйкеп қалса қолы егер,
Тал-теректер көгерер.
Шыға келер одан соң,
Тауға айналып төбелер.

Биік таудың етегі –
Төрт түліктің мекені.
Құлыншағы бір сәтте,
Тайға айналып кетеді.

Түрлі бояу тұр тұнып,
Гүлдер өсті құлпырып.
Сары бояу жаққанда –
Шыға келер Күн күліп.

Бұлт арасы сөгілді,
Күннен шуақ төгілді.
Жеті түсті бояудан,
Кемпірқосақ көрінді.

Ақ бояу – тау бұлағы,
Жасыл бояу – құрағы.
Сұр бояуды жаққанда –
Тарғыл тастар шығады.

Көкшіл түс – көл болады,
Кемері тез толады.
Қоңыр бояу жаққанда –
Қаз-үйректер қонады.

Шөл даланың танабы,
Нуға айналып барады.
Сиқырлы екен расында,
Ерденнің қылқаламы.