23.01.2022
  160


Автор: Бақтыбай Жайлау

Анама

Тал бесікте түнімен
Ұйқы көрмей тербеттің.
Мәпелеген ұлың ем,
Бүгін, міне, ержеттім.
Үміт артып бір Хаққа,
Аңсадың бақ туар күн.
Айналып арман расқа,
Көп ісіме қуандың.
Өмірде – әрбір уақытта
Өзің болдың тірегім.
Жолымды бастап бақытқа,
Тілеуімді тіледің.
Тірліктің ауыр-жеңілін
Білмей еркін мен өстім.
Сенен алып мейірім,
Қатардан қалмай теңестім.
Ерледің бағып, өсіріп,
Демедің, беріп қол ұшын.
Көрмедің еш тосылып,
Борыштымын сол үшін.
Өмір – кезек, тағдыр да
Ұланыңа сен, Анам.
Парызымды алдыңда
Ақтап өту – серт маған!





Пікір жазу