23.01.2022
  154


Автор: Алма Түсіпбекова

Сегізінші наурызда

Ел қуанса-менде мұң,
Сатулыдай- күлгенім.
Парықсыздау пенденің,
Бірі ме едім?
Білмедім.
Сондай сәтте қысылып,
Өп-өтірік күлемін.
Жаным содан ұшынып,
Қысылады жүрегім.
-Адамдар ғой, ел сендей,
Артықпын ғой деп пе едің?
...Көңлім содан кемсеңдей,
Жабырқап жан- көктемім.
...Бағым ба еді?
Сорым ба?
Атын оның ән қылып.
Бір арманның соңында
Кеткен едім... мәңгілік.
Жүрек үні- ар бұзба!
Күтуменен солды үміт.
Сегізінші наурызда,
Гүл сыйлаған... сол жігіт.
...Содан көңіл-дүрбелең,
Сені ойлаумен өтті өмір.
Гүл сыйладың.
Гүлменен
Мұң сыйладың мөп-мөлдір.
Ерте аштырдың есігін,
«Арман» атты ақ таудың.
Гүл қураған.
Есімің
Жүрегімде сақтаулы.
...Ұмытпаймын әлі күн,
Есіміңді жаттауды...
Күткенінен кешкені көп...





Пікір жазу