23.01.2022
  118


Автор: Алма Түсіпбекова

Көктем екен...

Көңілшектеу көк аспан,
Жасын төкті тағы да-
Бағытынан адасқан,
Жете алмаған бағына.
Жер сабырлы қалпында,
Басу айтты аспанға.
Күн күледі алтындай,
Жылу есіп тастан да.
Жасын сүртті жылы жел,
Көңілшектеу аспанның.
Тұңғиықтың жыры – көл,
Толқынды би бастады.
Тұр, тағдыр-жел өтіне,
Қажет емес қайта есеп.
... Шықты жердің бетіне,
Қарды жарып бәйшешек.
Қайта оралды көңілге,
Құстарменен, текті арман.
... Шаттық болып төгілген,
Көктем екен, кеп қалған...





Пікір жазу