Соқыр гитарашы
Күні өтсе де арман толы, үмітті,
Көңілінен қуып шыққан күдікті.
Екі көзі су қараңғы, көрмейтін,
Күнде көрем гитарашы жігітті.
Төгіледі гитарадан мұңлы әуен,
Күндер өтті мұңлы әуенді тыңдаумен.
«Сен де кешкен мына тірлік – бір дәурен,
Мен де кешкен бір дәурен...».
Өтіп жатқан толассыз ел
Ән-жырға
Риза болып тиын тастар қалбырға.
Соқыр жігіт қалықтаған әнімен,
Тас атады тағдырға.
Кешіріпті көп иттердің үргенін,
Кешігіпті бақытынан – білгенім.
Осы жанның қайғырғанын көрмедім,
Осы жанның көрген жоқпын күлгенін.
Қасиетін осы жанның білгейсің,
Бай, кедей ме?
Оның үшін – бірдейсің.
Сырын оның көрмесең де көзінен,
Жырын оның жанға тоқып жүргейсің.
Текті жанды тануға да бұл бір сеп,
Қандай ғажап – асылдарды шын білсек!
... Гитарашы көрінбейді соңғы кез,
Орнында оның...
Кәуап сатқан дүңгіршек...