Сенің бейнең – сый-көрік,
Көңіл берді күйге ерік.
Сағынумен өзіңді,
Мен отырмын күйзеліп.
Көңіліме ем көре,
Сені іздеймін мен неге?
Ұқсаймын ба, мен осы,
Жұмыр басты пендеге?
Осы болар несібе,
Жатыр бақыт кешіге.
Күрсінемін несіне,
Сен түскенде есіме?
Өзгелерге бақ берген,
Маған мұңды шақ көрген.
Мен не жаздым өмірге,
Шөл далаға ап келген?
Бақсаң істің байыбын,
Сені сүйем – айыбым.
Иірімге бет алды,
Ескегі жоқ қайығың.
Шат болса да айналам,
Мұңлы ғұмыр сай маған.
... Тағдырым-ай!
Біздерді
Бір жіппенен байлаған!..