Ақселеу Сейдімбек 50 жылдық мүшелтойы қарсаңында, былайғы дос-жарандарының таңданысына орай, бойын түзеп, кәдімгідей сақал-мұрт қойыпты. Өзі де сұңғыла бойлы, тарамыстай тартылған ақ сары жігіт қой, ұшы әсемдікпен өрілген мұрты, сарғыштау келген шоқша сақалы кескінді келбетіне кереметтей жараса кетіпті. Бірде қаламгерлер арасында отырған кезде Жазушылар одағының хатшысы ақын Ұлықбек Есдәулет:
- Алматыдағы Дзержинский көшесін өзгертіп, Шапырашты Наурызбай бабамыздың атын қойдық, қош делік... Ендеше, көшенің дәл ортасында тұрған Дзержинскийдің ескерткішін де сорайтпай, мәскеуліктер құсап мойнына арқан іліп, түп орнымен қопарып тастау керек қой!? – деп, ағаларына ұсыныс жасапты.
Сонда қашанда құрдастарымен әзілі жарасқан қалжыңбас қаламгер Кәдірбек Сегізбаев Ұлықбек інісін сабырға шақырып:
- Дзержинский байғұсты құлатып тіпті де қажеті жоқ... Үстіндегі шинелін сыпыра салсаң болды, сақал-мұрты шошайған Ақселеудің ескерткіші болады да шығады, – деген екен.