Күз келді
Күз келді,
Биыл тағы жылады аспан,
Жасыл желек жайына тұра қашқан,
Ақын тұр қыр басында көкке қарап,
Қиқуына құстардың құлақ асқан.
Шық бүркеніп шатырлар таң сәріден.
Қосылмады теректер... ән салып ем.
Қырман тозып, қызығы тарқады да,
Қызғалдақтың нұр қашты өрт өңінен.
Көркем еді осы маң, көркем еді,
Есімде жоқ, кеш пе еді ерте ме еді.
Кіріп келіп тамсантқан көктем ару,
Көктем ару жүректі өртеп еді.
Сосын қырдан гүл теріп беріп едім.
Бұрымыңнан иіскегем жерімедің.
Құстарменен сен жайлы шырқадық көп,
О, махаббат, не деген керім едің.
Сиқырына малданып сан ғажаптың,
Уақыт өтіп кетіпті, аңдамаппын.
Көктем ару ол сүйді, мен де сүйдім.
Бірақ оны амалсыз жазға ұзаттым.
Бүгін міне сары күз сағыныштар,
Ақын отыр көктемге жаны құштар.
Ару жайлы бір әнді еске салды.
Төбесінен қиқулап тағы құстар...