14.01.2022
  136


Автор: Ерлан Аманқожаұлы

Самғап ұшар аспаны жоқ ерлерге

Самғап ұшар аспаны жоқ ерлерге,
Осыншама азап сыйлап нетесің?
Жүрегімнің бар екенін кеудемде,
Еске салып кетесің.
Жаңбыр мұңлы әуеніне әніңнің,
Еліте берем...
Жоқ болса да себебі.
Жауқазыны менің көктем жанымның,
Көктеп шыға келеді.
Жазылмаған өмірімнің дастаны,
Келтіретін тірлігімнің мәнісін.
Аман болшы көңілімнің аспаны,
Тағдырымның дәні үшін...
Азаптамай кетсең, сірә, нетеді?
Жыры адасқақ ақымақты біздердей.
Бұл даланың гүл мен шөбі жетеді,
Қурап кеткен күз көрмей!...





Пікір жазу