Нүкте
Таяздау санамның
шексіз кеңістігі ішінде
қап-қара нүкте жатыр.
Мен оған жақындаған сайын ол менен алыстай түседі.
Менің оған оралғым келеді...
Өткенге "қайта оралу" секілді,
Алдымнан шұбырған балалар жүгіріп шығады,
Күлкісі риясыз, шаштары кекілді.
Уақыт табы бәрібір дегенін жасайды,
Көзімнің алдында көлбеңдеген елестерге тек сағынышпен қараймын.
Өзімнің дәрменсіз кейпіме күйіп,
Өзімнің өткерген тәтті естеліктерімді жиып,
Жасаған күнә мен сауапты Ар сотына салып,
Ұятыммен өлшеймін һәм санаймын!
Мен қаласам да, қаламасам да,
Адамдардың хайуандығы немесе хайуаннан да бетер тіршілігі жалғаса береді.
Кейде содан жүрегім айнып, құсқым келеді.
Кейде содан жындана жаздап, ішкім келеді.
Бәрібір, қап - қара нүктеге қол созып,
үңілгім келеді.
Жеткім келеді Сана түкпіріндегі нүктеге!
Өмірдің менсіз-ақ жалғаса берерін білсем де,
Уақыттың қайталанбайтынын,
сағаттың бір бағытта сырғитынын көрсем де,
Өзгерткім келеді өзімді, сосын Дүниені.
Мен солай бақытты болғым келеді,
Түсімде де көрмеген сезімдерді кешіп,
Шетсіз де шексіз теңіздерден өтіп,
Мен солай Бақытты болғым келеді,
"Бастапқы нүктеге" жетіп...