13.01.2022
173
Жазушылар одағында жиналыс, басқадай да жиын-терін бола қалса – үнемі белсеніп мінбеге шығып, тисе терекке, тимесе бұтаққа дегендей, әйтеуір сөйлей беретін, сөйтіп бір көрініп қалуға тырысатын қаламгерлер де кездесіп қалады.
Ділмәрсіп ұзақ тұрып алған ондайларды жазушылар кейде амалсыз қол шапалақтап, сөзін естіртпей, “қошеметтеп” мінбеден қуып түсіреді екен. Жиналған жұрттың уақытын алып, зықысын кетіріп жүрген сондай “белсенділер” туралы ақын Мұзафар Әлімбай бірде былай деп жазыпты:
“Жиын бар ма бүгін” деп,
Жыны буып шығады.
Мінбе тапса дүрілдеп,
Сұсты-суық шығады...
“Былшылдаған бұ кім” деп,
Халық қуып шығады.