Туған халқына әсем әуенді әндер сыйлап, тамаша композитор ретінде танылған Әбілахат Еспаев (1925–1975) Қазақ радиосында бірер жыл қызмет жасағаны болмаса, қалған ғұмырында жұмыс істемей, таза шығармашылықпен ғана айналысқан кісі екен. Сол Ахат ағамыз (достары Әбекеңді “Ахат” деп атап кетіпті) радиода қызмет істеп жүрген кезінде аздап ішімдікпен әуестенеді де, дарынды өнер иесінің бұл оғаш мінезі бастықтардың да құлағына шалыныпты. Радио-телекомитеттің сол уақтағы төрағасы К. Шалабаев бірде композиторды кеңсесіне шақырып алып:
- Осы сізге менің бір қолқам болып тұр. Ол менің ғана емес, сізді сыйлайтын, қадір тұтатын халқыңыздың қолқасы деп ұққайсыз, – депті жұмбақтап.
- Айтыңыз, Кәке, айтыңыз! – дейді Әбілахат.
- Айтсам сол... Сіз әлгі ащы суды қойсаңыз деп қолқа сап отырмын. Бүгіннен бастап Еспаев ішті дегенді естімейтін болайын. Келістік пе, Аха!
Сонда Әбілахат тұнжырап төмен қарапты да:
- Оныңыз жөн ғой, Кәке, өте орынды сөз айтып отырсыз. Бірақ заулап келе жатқан экспрессі оқыс тоқтатуға болмайды ғой. Оқыс тоқтатса ол рельстен шығып, апатқа ұшырауы мүмкін ғой, – деген екен.