13.01.2022
195
Ақын Сырбай Мәуленов ұзақ жылдар бойы басшы қызметтерде болған кісі ғой. Сол Сырағаң зейнеткерлікке шыққаннан кейін, бірде өзінің жақсы көретін талантты інісі Ұлықбек Есдәулетті қасына ертіп, көше бойлап келе жатса, қарсы алдынан құрдасы Жұбан Молдағалиев (1920–1987) ұшыраса кетеді.
- Иә, Сырбай, денсаулығың қалай? – дейді Жұбағаң амандасып.
- Жаман емес... Бірақ осы соңғы кезде тізем қақсап, болмай жүр, – дейді Сырағаң да кұрдасына мұңын шағып.
Сонда Жұбан:
- Кезінде талайларға тізеңді батырғасың ғой, тегі... Тізең ауырса, соның акысы да, – депті қалжыңдап.