13.01.2022
249
![](/uploads/shorttexts/author_image/untitled-5-4.jpg)
Ақын Нұтфолла Шәкенов (1928–1983) бірде таңертең маңдайы құрысып, желкесі тырысып, басы мең-зең төсектен тұрады. Тұрған бойда:
- Бәйбіше, шалыңды өлтірмейін десең бас жазар бірдеңе тапсаңшы! – дейді әйеліне дауыстап.
- Үйбай-ау, Нүкесі-ау, біздің үйде не тұрушы еді, кеше достарыңмен бәрін сарқып қойдыңдар емес пе! – дейді әйелі алақанын жайып.
Мұндай тығырықтан шығудың жолын ойлап, басы қатып отырған Нұтфолла:
- Әй, бәйбіше, кеше үш сом бар еді ғой сенде, соны берші, дүкенге барып басымды жазып келейін, – дейді.
Әйелі азар да безер болып:
- Нүкесі-ау, ол үш сомға кеше нан жаятын оқтау алып қойып ем, – дейді.
Сонда Нұтфолла:
- Сен де бір қызық адам екенсің!.. Өзі ақша жоқта үйге мебель алып... – деп әйеліне Нүкең қатты ренжіпті.