13.01.2022
293
Жамбылдың денсаулығын бақылап, үнемі қасында жүретін Рақымжан Досымбеков деген дәрігері бар екен. Жәкең бірде сол дәрігеріне былай деп өлең шығарыпты:
– Докторым, отыр бермен белің шешіп,
Бұл өмір әр нәрсеге берген несіп.
Аймалап қиғаш қасты құшам ба деп,
Алаңдап бара жатыр күнім көшіп...
Әкелсең маған арнап қатын тауып,
Сүйгеніңе келерсің атпен шауып.
Ұрғашыны көргенде бас айналып,
Естен танып кетемін ауық-ауық.