ӘДІЛДІК
Ғажайып бір сезімі бар жүректің
Кадірлейтін,
Келер ылғи түлеткің.
Жақсылыққа сусап жүрген жандардың
Кеуделерін, «сол бір сезім», гүл еттің.
Сол бір сезім - жалғандыққа төзбеген,
Сол бір сезім – игі жолды көздеген.
Сол бір сезім – жәбірлеген жандарға
Тұра ұмтылған, көмек күтпей өзгеден.
Сол бір сезім – бойға намыс жинапты,
Теңсіздікке себеп не деп қинапты.
Ауылының абыройы қорғаған
Азаматты хан көтертіп, сыйлатты.
Сол бір сезім, көпшілікке сүйікті,
Ойға – сана, бойға қуат құйыпты.
Адамдықтың арғымағын қамшылап,
Болған екен ізгілікке ұйытқы.
Ғажайып бір сол сезімін жүректің
Қадірлейтін,
Келер ылғи түлеткің.
Жақсылылққа сусап жүрген жандардың
Кеудесіне, сол бір сезім, гүл ектің,
Сол бір сезім – шындықтың да семсері,
Сол бір сезім – көтеретін еңсені.
Сол сезіммен ажыратылып келеді
Даналық пен надандықтың «мен», «сені».
Сол сезіммен тарих көші қозғалды,
Сол сезіммен туған дейді сөз де арлы.
Сол бір сезім мақсатқа үлкен тұтқа боп,
Оятыпты намыс пен ожданды.
Бұзылмайтын қамалдарға тең сесі,
Сезімнің ең қуаттысы, серкесі,
Жылынды да әділеттің отымен,
Көтерілді Ынтымақтың еңсесі!
Жер бетінде күліп, міне, таң атты,
Қазақ жері дүниені қаратты.
Әділеттің иығына сүйеніп,
Теңдік жайды тегеурінді қанатты.
Туды ақыры...
Туды ақыры Жарық күн,
Жер бетіне сұлу сезім дарып тың.
Ғасырларды...
Ғасырларды күттірген
Бақыт келіп қақты есігін Халықтың!
Туды ақыры...
Туды ақыры Жарық күн,
Сезімдердің ұлылығын таныттың.
Бостандықтың көк туы боп желбіреп,
Қарайды енді ол төбесіне халықтың!
Адал,
Шыншыл,
Ынтымақты,
Ізетті заман туып,
Ел мүддесін күзетті.
Асыл мұрат жетегімен қазағым,
Келешекке – Күнге бетті түзетті!