Әкеге сыр
Ана тірі тұрғанда, ерке ме едік?!
Шолжаңдадық, шірендік, еркеледік.
Өзің аман жүргейсіз сүйенерім,
Кенжеңмін ғой, болады еркеде ерік.
Қанжығасын майлап ап, қандағанша,
Мергенің де сыр бермес, аңды алғанша.
Махамбеттей бір ұрпақ керек шығар,
Өмір барын кім білер, алда қанша.
Бағың болса басыңда құдай берген,
Қай ісің ағайынға ұнай берген?
Етегіне жас толып отырады,
Тағдырына өкпелеп жылай берген.
Сүйем қазақ, сүйемін әрбіріңді,
Үш жүз жыл өткіздің ғой қарғы күнді.
Жастарды жетелеген саралы жол,
Даралайтын жол болсын алғырыңды.
Бастаушысы болса егер, жетелеген,
Көш ішінде мен дағы кете берем.
Жусаннан аласарған мінез де бар,
Биік болар байып бар, бетегеден.
Арбауына көндіріп, алыстағың,
Біледі ғой халқымда намыс барын.
Патшаны құдай қолдап патша етеді,
Жарамас сол патшамен алысқаның.
Өзгенің азаматын берік көріп,
Ұлтымызды жүрмейік жегіп беріп.
Барыңды баянды етші қазағым-ау,
Бұл билік те алдамас, сеніп көріп.