11.01.2022
  206


Автор: Абдулмахмуд Пошатаев

Өмір сыны

Адастым мен,
Е Алла сақта мені.
Көбі шалып,
Көп адам жақтап еді.
Ауылға барғанымда өзің еккен,
Алма ағаш шақырады баққа мені.
Кәрі ағаш, жас ағашқа жантайыпты.
Жас буын желек жайып марқайыпты.
Өзің еккен алма ағаш мұңаяды,
Өмір ай,
Олар дағы қартайыпты.
Жапырақты тыңдадым сыбыр еткен.
Өзіңсіз бұл өмірдің сыны кеткен.
Көрдім де көз жасымды тия алмадым,
Сол баудағы ізіңді жүріп өткен.





Пікір жазу