11.01.2022
  119


Автор: Абдулмахмуд Пошатаев

Анашыма!

Аналар қайда бүгін, іске бөлек.
Анашым аруақты екен, түсіме енеді.
Көрші әжем, үйге келіп айтушы еді,
– Қисайып алайыншы, кішкене – деп.
Сол әжемді көріп мен таң қаламын.
Болжағандай болды ма алда барын.
Қисайды да, өмірден өтіп кетті,
Келініне табыстап қолда барын.
Көрінетін жандай ек, есеймейтін.
Қаншалықты ауыр де, десей дертің.
Анам байқұс құрметтеп әжелерді,
Басын иіп әр бірін – Шешей – дейтін.
Жанға батса түсінем кәрілігің.
Әкемді де айтпаймын, кәрі бүгін.
Өзің шешей дегендер шапқылап жүр,
Жыладым, көңіл айтты бәрі бүгін.
Кім ұғар,
Кім сезінер сезгенімді.
– Салайық – деді-ау қайғы – тезге мұны
– Ойласам жаным жасып жылап қалам,
Соңыңда еріп жүрген кездерімді.





Пікір жазу