11.01.2022
  151


Автор: Абдулмахмуд Пошатаев

Деуші еді әкем!

Деуші еді әкем, апасының баласы.
Оған да әке, менің де бар таласым.
Сол анадан туып тұрып әкежан,
Қанды балақ бүркіт болдым қарашы.
Білім қудым, атақ пен даңқ қуғам жоқ.
Жүрдім талай белді бекем буған боп.
Елден бөтен ішті жарып шықтым мен,
Анам туды, хордың қызы туған жоқ.
Қысыр сөзді жақтырмадым, ұқпадым.
Ағайынның көңілін де жықпадым.
Кешір десе, кешпесімді кешірдім,
Әке сөзі Ата заңдай ұққаным.
Әл келгенше, сеніміңді ақтадым.
Мен де әкемін, әкеге мін тақпадым.
Қос тұмарым,
Қос пырағым дем беріп,
Қанат қағып кеткенімше баптадың.
Жарқырап тұр арайлы атып, ақ таңым.
Жүрегімде қимасымдай сақтадым.
Дүниені кезсем дағы өмірде,
Өздеріңдей қымбат жанды таппадым.





Пікір жазу