Бекер біз...
Деген оңай,
Екі бөлек екенбіз.
Сыңарсыз ақ бұл дүниеден өтерміз.
Осы күнге қол ұстасып жеттік біз,
Талай тағдыр тауқыметін көтердік.
Жүгендеді өмір мені ертерек,
Тағдырым ай,
Жүр ғой әлі желкелеп,
Етек жимас уақытта ер жеттік,
Етік киер кезде жүрміз, еркелеп.
Кежегесі кейін тартқан кежір ме ем?!
Күндер қайда,
Таң аттырып көз ілген?
Жақсылығым қайтпай жатса, Құдайдан,
Жамандығым болса, кінә өзімнен.
Әркімнің ақ, арайласын ақ таңы.
Жүректің де жуылады дақтары.
Сүйген жанның жүрегінен жаралған,
Жұмақтағы жалғыз гүл сен, бақтағы.
Жыры осы, бір кем дүние жалғанның,
Өлеңім ай,
Қамқоршысы әр жанның.
Тізерлеген пендеңді бір қолдашы,
Әрбіріне сенемін деп алдандым.
Мұңға қанша батырса да мені мың,
Құдай, Алла- деп тұрады- сенімім.
Бабалардың аруағына бас иген,
Тамаша деп айта аламын өмірім.
Бүгін жәй ғой,
Түсіп кетті көңілім.