11.01.2022
  166


Автор: Абдулмахмуд Пошатаев

Жаңбырлы түн

Жаңбырлы түн,
Сан ойлар жетелеген,
Менің жайым белгілі-ау бесенеден.
Тамшылаған тамшыдай ғұмыр-дүние,
Мен соңыңнан ілесіп кете берем.
Әр нәрсеге ұмтылар санам ғана,
Жаңбыр үні сыр шертіп маған ғана.
Табиғаттың тылсымын түсінеді,
Табиғатты сүйетін адам ғана.
Жаңбырлы түн,
Жүзіңе көп қарадым.
Бір сырды айтқым келіп оқталамын,
Өмір дәурен,
Алысың, бересің бар,
Ашып оқып келемін көп парағын.
Мейлі дейміз өзеуреп мейіліне.
Болашағың көнбейді кейініңе.
Құдайдың да жаратқан көзі тура,
Бар нәрсені береді пейіліңе!





Пікір жазу