11.01.2022
  114


Автор: Абдулмахмуд Пошатаев

Кешірімді...

Неге неге қаланың кеші мұңды.
Бақыт неге қақпайды есігімді?
Сарғайып күтуменен өтіп жатыр,
Келер жан айтшы маған есіміңді.
Жандар да болды өмірді сауықты еткен,
Талай ит балағымды қауып кеткен.
Өткенім өзегімді өртеп жүр ғой,
Есігін көз алдымда жауып кеткен.
Соры да, қуанышы, бағы мәлім.
Бақты үміт, тұмар етіп тағынамын.
Жас күнді бірге өткізген қимасым ай,
Жақсы көрем, бәрібір сағынамын.





Пікір жазу