Қара көз қарындасқа!
Ұнайды ақындар да, әнші маған.
Шарықтаған шабытын қамшылаған.
Ақындар бойын тіктеп кетеді екен,
Көз жасын сүртіп алып, тамшылаған.
Бұл жұртқа өрелі жан ұнай ма екен?!
Өмір сынақ,
Әрдайым сынайды екен.
Әлсіздер тас-түйін боп тырысады,
Нағыз мықты ішінен жылайды екен.
Бір-бірінен жатса екен, асып өлең.
Қиналғанда шығады асыл өлең.
Көзіңнен тамшы болып төгіледі,
Ішіңдегі бұлқынған ғашық өлең.
Жақсыға бәрі жақсы көрінеді.
Жаманның жолдарынан жерінеді.
Өмірге ғашық жанның жыры сұлу,
Өлеңі махаббатпен өріледі.
Ғашық бол,
Ғашық жүрек емделеді.
Сезіміңмен сүйдің ғой, сен де мені.
Жүрегімді бөлшектеп берер едім,
Деп жүрмеші, пері ме, пенде ме еді?!
Өмірің өрнекті екен, өткізбе шын.
Жасыңды сүртпей желге кептіргенсің.
Қиялың мен түсіңде құшып жүрер,
Шын өмірде сағымдай жеткізбесің!