Тағдырымның ең керемет сыйлығы!
Қарашы әне,
Арай шашқан ақ таңды- ай.
Кездесіп ек сол бір бақта, батқанда «Ай»,
Таңның нұры айналаға шашырап,
Несібесін бөліп беріп жатқандай.
Махаббаттың балын татып, ұғынып,
Бір үмітті, жетеледі бір үміт.
Ақ білегің мойыныма оралып,
Құшып тұрдың,
Құшағыма тығылып.
Қызғанып бір, өзге түгіл өзімнен.
Ерініңнен ыстық демің сезілген.
Ерекше бір сезім сиқыр арбады,
Елес болып көрінердей көзіңнен.
Бал сезімнен тәнім еріп балқыдым.
Ыстық леп па,
Отқа оранып, алқымым.
«Тағдырымның ең керемет сыйлығы,
Өзің ғана дей бердім-ау» – алтыным.
Неге,
Қалай,
Бүгін ерте таң атқан?
Дәл осылай атса екен ғой, әр ақ таң.
Пендесіне махаббатты сыйлаған,
Қандай ұлық едің-ау сен, Жаратқан.
Ғашық ғұмыр,
Серттескенбіз – «Сенші» – деп.
«Сүйем – дедің – уәдеңді берші» – деп.
Маңдайыма бұйырған бақ өзіңсің,
Мен өзіңді алып кеткем еншілеп.
Сөге берме махаббатқа массың деп,
Бақыт күнді бұйыруға жазсын тек.
Таңда тұрып, бір Алладан тіледім,
Бір жастықта қартаюға жазсын деп.