11.01.2022
  134


Автор: Абдулмахмуд Пошатаев

Жаяу жүріп қаланы араладым

Қу тіршілік жүгендеп саналарын.
Жұрт барады тізгіндеп қара нарын.
Шомылып қалың ойдың құшағына,
Жаяу жүріп қаланы араладым.
Кешқұрым, ғаламат бір күйге еніп,
Бұл күзді екеуміз де сүйген едік.
Сол бір сезім ғарышқа алып ұшты,
Жеткенімді білмедім үйге келіп.
Көкке самғап ұштым мен қанат жырдан.
Шабыт сені күтумен таң аттырғам.
Бұл өлеңге әсері болғаны ма,
Ескерткіші Абайдың қарап тұрған.





Пікір жазу