11.01.2022
  141


Автор: Абдулмахмуд Пошатаев

Елік ғұмыр

Жастық шақ,
Арман қуып еліктірдің.
Бозбала, бойжеткен боп серік құрдым.
Қырықтың қамалына тұсап қойып,
Зымырап бара жатыр елік ғұмыр.
Ұшырамай жауыздың кездігіне.
Еліктің көз ілеспес, лездігіне.
Зымыраған заманның лебі дерсің,
Минут сайын жылжыған кезді міне.
Босағам,
Анам барда берік тұғын.
Әкем де байтерек қой,
Берік тұғыр!
Секіріп, секеңдеп бір бара жатыр,
Көз алдымда ғайып боп, елік ғұмыр.
Тұз шайнағам,
Балды да жалап тұрып.
Өмір тылсым,
Көз ілгем таң аттырып.
Уақыттың тездігін өлшеп тұрдым,
Үрке қашқан елікке қарап тұрып.
Күнге ұсынып,
Кұшағын қараң атқан.
Алланың әр күні һах аман атқан.
Еліктің еркелігі қандай сұлу,
Уақытымды меншіктеп бара жатқан.





Пікір жазу