04.01.2022
  190


Автор: Айнұр Төлеу

Ай тұтылған түн

Эратодан бір тал үлпек үзілсе,
Жүрегіме қонатын!
Жерге тамып түсердей,
Үлп-үлп етіп соғатын!
Ессіздігін әрең ғана еңсеріп,
Бірде нүкте, бірде
әлем боп теңселіп,
Іздеуші еді
Жүрек сонда Қанатын!
Кеше сенің ауыр сөзің
күңірентті Аспанды...
Ай тұтылды!..
Үлпек емес, Эратоның көзінен
Ыстық-ыстық жас тамды!
Ай еріді!
Көтере алмай зілдей сөзін ғасырдың!
Сыймайтындай дөп-дөңгелек қалыпқа!
Ұлып тұрған жүрегімді жасырдым,
Балқып тұрған Жарыққа!





Пікір жазу