31.12.2021
  101


Автор: Жұматай Жақыпбаев

Тынып ем, тұнайын деп тыныппын ғой

Тынып ем, тұнайын деп тыныппын ғой,
Сен мені көрмеген соң ұмыттың ғой.
Жанымда мұң бар еді мың бәлелі,
Мен соған түсе-түсе құнықтым ғой.

Мен қазір көз салмаймын айналаға,
Ләйлә дертін жазар деп Ләйлә ғана.
Елден ерек бұ не бұл? Тәкаппар ұл
Көп ойлап, қиялиға айнала ма?
Бұл мінез ұят болды. Ұят болса,
Мен енді қашайын ба айдалаға?

Бозбала ақын-қай жөнді ес білемін,
Бір арман көкейімді тесті менің!
Көрінгеннен сұрадым-көрінбедің,
Эфирлерден жыладым-естімедің.





Пікір жазу