31.12.2021
  173


Автор: Жұматай Жақыпбаев

Сонау жасық, сонау отты кезімнен

Сонау жасық, сонау отты кезімнен
Күнім бар ма сені ойламай көз ілген?
Соным үшін шошындым мен басқадан,
Соным үшін шошындым мен өзімнен.

Бұл өмірде үлгірмеген, үлгірген
Қызықтардан осыны ұғып үлгіргем.
Барлық әйел бір — ақ әйел болса егер,
Онда несін ақын болып жүрмін мен?!

Жолын таппай жаралап бір сыңар қыз,
Оны да біз алдарқатқан шығармыз.
Біз сүймесек, сүйісеміз неліктен,
Біз неліктен ғашық емес, құмармыз?!

Сүймей тұрып сүйеміз деп былжырап,
Қасақана өп-өтірік тұнжырап.
Қанша адамды алдаймыз бір өмірде,
Қанша сәби сондықтан да жүр жылап.





Пікір жазу