13.12.2021
173
Абай әні
Сазарған дала,
Ел бір жас бала,
Ертеңінен хабарсыз.
Сондай бір күнде —
Күн емес түнде,
Жасадың өмір амалсыз.
Алысып қалың наданмен,
Қарысып қатал заманмен.
Қиналса жаның,
Уланса қанын,
Тапқан дауаң ән мен жыр.
Наданды жерлеп,
"Адам" деп, "ел" деп,
Күңіреніп күйіп айттың сыр.
Ұғынған халқың сырыңды,
Жаттады асыл жырынды.
Оянып дала, Есейіп бала,
Арманына ел жетті.
Жазылып жара,
Жетіліп сана,
Адамдық, ғылым ер жетті,
Жүрегіндесің халықтың,
Төріндесің тарихтың.
1954