28.11.2021
  140


Автор: Кәдірбек Құныпияұлы

АЙ АСТЫНДА ЕШТЕҢЕ ЖОҚ МӘҢГІЛІК

Көктөбеде жүрем кейде қаңғырып,
Сана, миды сарсаң қылып сан күдік.
Алшаң басқан мықтыларға күлемін,
Ай астында ештеңе жоқ мәңгілік!
Ай астында ештеңе жоқ мәңгілік,
Жасаса да
тән қарсылық
жан бүлік.
Бәрі өткінші,
бәрі жалған – бір сәттік,
Өмір деген көкке сіңген жаңғырық.
Түнге қарай қорғасынша ақса іңір,
Жанып бітер жаңқа-ғұмыр шоқша өмір.
Ай астында ештеңе жоқ мәңгілік
Мәңгілік тек – Көкте тұрған
Хақ – Тәңір!





Пікір жазу