Бір еркекті сүйді делік екі әйел
Бір еркекті сүйді делік екі әйел,
Екеуі де өліп-өшкен от әйел.
Жар алдында екеуі де кінәлі,
Ар алдында екеуі де сот әйел.
Жеке-жеке соттайды олар өзді-өзін,
Өзі бояп жүргендей-ақ өз көзін.
Алдырғысы келмейді олар сезімге,
Қалдырғысы келмейді олар сөзге өзін.
Жар қадірін, ар қадірін біледі-ақ,
Оттың басын отыр ұстап, сыналап.
Жұрт қатарлы әйел болып келеді,
Көштен озбай, көптен қалмай тұралап.
Басы түгел, бауыры бүтін, оты аман,
Екі әйел – екі тағдыр, екі адам.
Бірін-бірі білмесе де, екеуін
Бірдей сезім бір адамға матаған.
Екеуі де айтпайды оны тіс жарып,
Айтпайды оны кетсе-дағы іш жанып.
Тарпаң сезім тар кеудеде тыпырлап,
Тынысы да келе жатыр қысқарып.
Ал еркек пе?..
Біледі оны бұл еркек,
Іші – дүлей, сырты – тылсым жүрер тек...
Махаббаттың оты өртеуден кеткен соң,
Қалғанының бәрі, бәрі – құр ертек.
Бір сезімнің сиқырымен үш адам,
Бірін-бірі матаған да, тұсаған.
Тамұққа да бармайды олар күнәдан,
Өлетін де олар емес құсадан.
Бірақ, бірақ...бір сезім бар ортада,
Шаншудайын тұрар сыздап арқада.
Өліп-өшіп сыйлайды еркек оларды
Ал сүюге қобалжи ма, қорқа ма?..
Ол арасы, ол арасы дүдәмал,
Дүдәмалға дүбара боп жүр олар.
Өмір заңы осы екен ғой, япырым-ау,
Сезімдерге шекаралар, сыналар.