06.11.2021
  139


Автор: Кеңшілік Мырзабеков

Сабаңа түсіп кей шақта

Сабаңа түсіп кей шақта,
Санаңа түсіп күллі жүк,
Зауқың да шаппай еш затқа,
Аулаққа қашар нұрлы үміт.
Сіркең де суды көтермей,
Сезім де тумай сібірлеп.
Өз тәнің бейне бөтендей,
Жүрегің ғана дірілдеп
Жорғалап, жүйткіп шаба алмай,
Жүйкеңді бір жүк иықтап,
Қатты ұйықтап қалған адамдай
Көрпесін қымтап, тұйықтап.
Сағынып думан шақты құр
Марғау да мақау мынау ой.
Күрсіне де алмай қатты бір,
Түршіге де алмай тұла бой.
Жүретін кезің зәуде бір
Бола ма, бауырым, басыңда?
Болмай ма, айтшы, әлде бұл,
Әлде бұл біздің ғасырда?..
Мен өзім мұндай шақтарға,
Ара да тұра кезігем.
Тағдыр бір сілкіп қаққанда
Тазарған жандай сезінем.





Пікір жазу