05.11.2021
139
Замандасқа сыр
Табиғат құдіретінен жаралып тән,
Астынан бір аспанның ауа жұтқан.
Ей, адам, сен досымсың кім де болсаң,
Еңбекпен ертелі-кеш алабұртқан.
Ағымнан жарыламын саған бүгін,
Тура айтсам, тауып айтсам, маған жүгін.
Заманның құдірет-күші сол дер едім –
Адамның бір-біріне адалдығын.
Дүниенің дариядай мол ағысын
Топшылап, тоқсан ойлап шоламысың.
Замандас қар талдырып, бас ауыртқан
Заманның жаз дидарлы қабағы үшін.
Енді ұят қара жерді қанға бояу,
Бақыт қой әрбір атқан таңды аялау.
Дәл кәзір ақ ниетті әрбір адам
Дүниеге сергек қарап, болмақ ояу.
Сен мейлі қырда шопан, құмда мұрап,
Диқансың, қызыл бидай, қырманын бақ.
Адамның игілігін жасап жүрсең,
Күзетіп бейбіт күнді тұрғаның хақ.