05.11.2021
  254


Автор: Кеңшілік Мырзабеков

Көл жағасында

Кешкілікте көлден самал соқты ғой,
Шабандап есіп, сараң соқты ғой,
Тыншу мезгілде тыпыршып тұрмын,
Самал бола алмай, амал жоқтық-ай!
Жағасы көлдің бозқонақ, өлең,
Қоғасы көлдің қозғалады әрең.
Лап етіп жанып, лып етіп сөніп,
Лықсиды жүрек, бозбала денем!
Кемерді шайып толқын келеді,
Төбемнен қою бір түн келеді.
Тұр өңір тыныш, жүрегімде ұрыс,
Шаттықтан шалқып күлкім келеді...





Пікір жазу