Тақуалық
Имам Ағзам Әбу Ханифа, имам Шафиғи, имам Ахмед бин Ханбал, имам Мәлик сынды ғұлама ғалымдар өмірлерін тақуалықпен өткізген.
Тақуалық – Алланың әмірлері мен тыйымдарының алдында өте ұқыпты әрі мұқият болу, сонымен қатар ақыретте өзіне зияны тиетін нәрселерден сақтану дейді ғалымдарымыз. Бұған бір мысал келтірер болсақ:
Бір күні киіміне тиген кішкене дақты (намазға кедергі келтіретін нәжіс болуы мүмкін) тазалап жатқан Имам Ағзам Әбу Ханифаны көрген бір кісі одан:
– Уа, әзіреті имам! Берген пәтуаңыз бойынша мына кішкентай дағыңыз намазға кедергі емес қой, оны неге тазалап әуре боп жатырсыз? – деп сұраған екен. Сонда Хазірет Имам Ағзам оған:
– Ол – пәтуасы еді, ал бұл – тақуалық болады, – деп жауап берген екен.
«Тақуа құлдарға көк пен жердің кеңдігіндей жәннат уәде етілген» (Әл-Имран сүресі, 133-аят).
Бір хадисте ардақты пайғамбарымыз (с.ғ.с.):
«Күмәнсіз, менің достарым – тақуалар» деген. (Әбу Дәуіт)