02.11.2021
  204


Автор: Сәли Садуақас

Атаның ақылы

Аққайыңның бұтағын кеспе, көкем,
Сен үлкенсің, бұл байғұс бесте ме екен?
Қол-аяғың секілді бұтақтары,
Аппақ болып әдемі өскен екен.

Жүрсін осы ақылым есіңде енді,
Жолатпағын келсе де досың мейлі.
Ұлы анамыз – табиғат, ағаш түгіл,
Бір тал шөбін жұлсаң да кешірмейді.

Айтқаныма өкпелеп қалма, сірә,
Көп келіп тұр атаңның ауласына,
Кім кепілдік ете алар Осы бұтақ

Аққайыңдай тамырын жаймасына. 




Пікір жазу