29.10.2021
  157


Автор: Нұржан Қуантайұлы

Бұрымыңды жел өрген

Бұрымыңды жел өрген,
Бұтағы торғын, бұраң бел,
Бұлғаңдап шiркiн белеңнен
Бұрылып кетшi құлаңмен.
Аққұба жүзiң, ақ тiсiң,
Ағын су сүйген-ау бiр кез.
Ағарып атқан таңбысың,
Ақмоншақ шықтай жәудiр көз.
Салқында көлге ат тiреп,
Салуалы өзен жүгiн бiр.
Салалы саусақ, ақ бiлек,
Сабау кiрпiгiңе iлiндiр.
Маралдай әсем, қарағым,
Мазамды алдың тағы да.
Мөлдiреп мойыл жанарың
Мөр басып кеттi жаныма.
Iлкiде көңiл басылмай,
Iшiнен көрiп көк талдың.
Iлетiн бала лашындай
Iркiлмей барып... тоқталдым...




Пікір жазу