29.10.2021
  164


Автор: Нұржан Қуантайұлы

Бала кез. Ауыл таңы

Бусанған белдер бұлдыр сағымға керiлiп,
Итарқа қидан итшiлеп шыққан жел үрiп.
Малын сау уға мамырлай басса жеңгейлер,
Бақташы жiгiт барлыға «бол!» деп демiгiп.
Шырынға қонған шыбынша құрып көп базар,
Тоғайдың басы торғайлар келiп топтасар.
Оянып сонда ой жаққа қарай жөнелер
Қақырып қойып құманын алған қатпа шал.
Беймаза ескек белдердi асып тыншыға,
Ызғардың таңғы ырықсыз тiлi құмығып.
Қойнауда жатқан қонақжай ауыл күн шыға
Қоңыр тiрлiктiң қомына кетсе iлiнiп...




Пікір жазу