Құлагер жыр
(Қазақтың дүлдүл ақыны Ілияс Жансүгіровтің 125 жылдығына арнау)
Кіндігі қайда екен мына жердің?!
Тұншығып тылсым ойға тұнады ернім.
Тәуелсіз қазағымның бұла аспанын,
Толтырып тұрсың жырға, Құлагерім!
Сен жайлы сыр шертеді дала дастан,
Көз жасы, шаттық, мұңы араласқан.
Жұлдыз боп жарқырадың
Ілияс аға, Жетісу, Ақсу, Қапал,
Қарағаштан! Жетісу!
Жеті өзенің күліп ағып,
Балқашқа құйды ақынның жырын алып!
Аққу жыр ұлы көкте шалықтады,
Көктегі көп жұлдыздар іліп алып!
Арманың Алатауға алып келді,
Ғаламның көкжиегін жарып келді.
Жырладың туған жерді Ту көтеріп,
Жыр келді Алматыға, даңқ келді!
Қазақтың кіл қаймағын қалқып алып,
Ғасырың дариядай салқын ағып.
Заманнан зауал келді ақын аға,
Қолыңнан қаламыңды тартып алып!
Мекендеп жасыл жырың Күн ұясын,
Төрінде Жетісудың жымиясың.
Құйғытып Құлагер жыр қырда ойнаса,
Қазағы xан көтерді Ілиясын!
Кешені, бүгінді де саралар Күн,
Нұр төгер кешегі аспан қара барқын!
Алаш жыр алдаспандай жарқ-жұрқ етіп,
Лорка, Байрон елін араларсың!
Бағы да, байрағы да мына елдің,
Көк туы, ал сонан соң Құлагер жыр!
Тау-тасы, өзен-көлі, қара орманы,
Сен болып жыр төгеді дала арманы!
Сен болып сыр айтады самал бағы,
Сен болып өмір сүрсе көктегі Күн,
Сен болып жарқырайды түнгі аспанда,
Далалық жұлдыздардың жанарлары!
Ілияс аға!