28.10.2021
  128


Автор: Зайда Елғондинова

Соңғы демім, ең соңғы үзілгенше

Соңғы демім, ең соңғы үзілгенше,
Қос жанарым ғарышқа сүзілгенше,
Сені ғана ойлаймын, сені ғана,
Мейлі, мейлі қыс келсін, күзім келсін…

Сені ойласам мәңгілік мұңға айналам,
Тербетеді жанымды тынбай ғалам.
Омар Хаям тәрізді ғазал төгем,
Бас бармағым қарысып, сынбай қалам.

Жанарымның жап-жасыл көл тұрағы,
Оны күнде жалғыздық толтырады.
Қызылшақа жүрегім Күнге айналып,
Құлпынайдай ернімде шөл тұрады.

Ақ тамшыға айналып құса деген,
Жүрегімнің лүпілін тұсады өлең.
Аппақ нұрға айналып Алла сүйген,
Көк ғарыштың жұлдызын құша берем.

Ұлы Алланың нұрына шомылып күн,
Қара тікті қан жылап шегініп мұң.
Күймесінен сен үшін түстім бүгін,
Ақ Баян мен ақ ұлпа Еңіліктің.

Көтере алман мен енді титтей де сын,
Даналық пен даралық күтпейді есім.
Жас жапырақ жамылып мен отырмын,
Жыр-сәбидің жөрмеумен ит жейдесін.

Сені көрмей өтуде айлар қанша,
Жарқылдаймын сырт көзге жайдарманша.
Бас тартпаймын ешқашан махаббаттан,
Ақ нұрына Алланың айналғанша!




Пікір жазу