27.10.2021
  208


Автор: Абзал Бөкен

Маған түк те керегі жоқ сенсеңіз

Маған түк те керегі жоқ сенсеңіз,
Қажет емес қызмет пен кеңсеңіз.
Сыйлығың да,
Атағың да,
Ақшаң да
қалып кетер ертең мені көмсеңіз.

Жоныпты, – деп жақұт жырдың жақтауын,
Керек емес және жөнсіз мақтауың.
Мақтаусыз-ақ асқақтап тұр Алатау,
Мақтаусыз-ақ қасқайып тұр Қап тауың.

Мадағыңа келмейтіні майысқым –
Майданында пісіп-қатқам сайыстың.
Кебе-кебе құрыш болған қайыңмын,
Келе-келе қырыс болған қайыспын.

Адастырмай тұрса Алла есімді,
Алмай-бермей алға тартам көшімді.
Төсбелгі үшін төмендете алмадым
Төсбелгіден бұрын туған төсімді.

Ұққан адам Абай менен Қасымды,
Атақ емес,
Ардан іздер асылды.
Мемсыйлыққа мөлитпедім және де,
Мемсыйлықты ойлап тапқан басымды.

Топжыңғылда тұру үшін қайың боп,
Топжұлдызда тұру үшін айың боп,
Үлде беріп үлкендеу бір үлес ап,
Бүлде беріп жүлде алар жайым жоқ.

Атағы емес, ары үшін
Тектісін
ардақтайтын түсінемін көпті шын.
Сыйлығынсыз сыйы жоқты
Соларға
сыйға тарта салар едім...
Жоқ күшім.





Пікір жазу