25.10.2021
  185


Автор: Исраил Сапарбай

Естімегелі көп болды тырнаның үнін

Естімегелі көп болды тырнаның үнін,
Құрмады бүгін
Сауығын қырдағы күнім.
Сызылып күлген шағына қызығушы едім,
Хабарсыз қайда кетті екен сырғалы Гүлім?
Тырналар қайтсін қаланың сасық ауасын?
Пəрəнжі киген арудай жасыл ағашым.
Гүлдеймін деумен күндерім солатын болды-ау.
Білмеймін, қашан, қай жаққа, басым, ауасың...
Естігенім жоқ күннің де күркірегенін,
Күркірей қалса,
Дүние-ай, дүркірер едің!
Тұншығып тұрып,
Ішімнен күрсініп, тынып..,
Көктемдей мына мен-дағы бір күні өлермін...





Пікір жазу