25.10.2021
  147


Автор: Исраил Сапарбай

Желтоқсан

Құстар көшіп барады түзде шұбап...
Көшпей, қонбай келеміз біз де шыдап.
Саусағыңды тарбиған көкке жайып,
Көз жасыңды көзімше үзбеші, бақ.
Бұлыңғыр бұлт, булығып кемсеңдеме,
Түсіп кетті соншама еңсең неге?
Көкке құмар көңілім, сен де өрекпіп,
Көшкен жұрттың соңынан ерсем деме.
Ере алмайсың!
Қаласың қыстауыңда.
Қыспағың да сол сенің, ұшпағың да.
«Үсті-басы ақ қырау, түсі суық
Кəрі құдаң» – Қыс келіп түсті ауылға.




Пікір жазу