20.10.2021
  120


Автор: Исраил Сапарбай

Міскін

Сыртыңнан ептелесің,
Ішіңнен жек көресің.
Тесіктен сығалайсың,
Есікке кептелесің.
Сыналап жұрт арасын,
Сыбырлап мін тағасың.
Тұманмен тұмшаланып,
Бұлтпен қымтанасың.
Күдік пен күмəн ішің,
Бүлік пен ылаң ісің.
Сайтанның сапалағы,
Сайқалдың сыңарысың!
Сырықтың сынығысың,
Қулықтың құрығысың.
Жансыздың ұрпағысың,
Жантықтың ұрығысың!
Бетпе-бет келе алмайсың,
Келсең де жеңе алмайсың.
Өзгені былай қойып,
Өзіңді неге алдайсың?





Пікір жазу