Жараспаған дəм-тұзы жердегімен
Жараспаған дəм-тұзы жердегімен,
Жарым көңіл ақынның менде бірі ем.
Қара түннің қойнына еніп кетсем,
Ертегіден аумаған елде жүрем…
Қара түнде қалғыған ертегі елі,
Алып кетсең қайтеді ерте мені?
Хақ жолына тəрк етіп хан сарайын,
Жан сарайым қалайды жертөлені.
Жертөледе шомылып шам нұрына,
Шайхыларша тəубе айтсам тағдырыма…
Жан-ділімді алдына жайып салып,
Жаратқанның тəн берсем жарлығына.
Қайта туып,
Кім қайта жаңғыра алды?
Арты өкініш, өмірдің, алды мəңгі.
Жарым түнде жас алып жанарыма,
Жуып-шайсам дəргүмəн бар күнəмді.
Мінəжəтім жалғанып жерден көкке,
Ай астында бесігім тербелмек пе?!
Жазмышынан озмышын жаңылдырып,
Я, Жаратқан, пендеңді шерменде етпе!..
Əкем жоқ деп несіне шер төгемін?
Ана алдында аз ғана еркеледім.
Жаратқанға дауысым жетер, бəлкім,
Жалбарынсам ішінде жертөленің…