20.10.2021
170
Мен бір оңып тұрғандай...
Көктің көзі нұрланбай,
Суық қарап сұрланды Ай.
Мелшиеді дүние,
Мен бір оңып тұрғандай.
Кім түсінер мəн-жайды?
Кім алдымды болжайды?
Қарекетім қамығып,
Берекетім қол жайды.
Жазылмастан жан қайғы,
Санамда ой сарғайды.
Тəнім жасыл жамылып,
Жаным бүршік жармайды.
Жұрттан таппай жұратын,
Мұңға теліп мұратын –
Тоғыз жолдың тұсында
Томсырайып тұр Ақын.
Суық қарап сұрланды Ай.
Мелшиеді дүние,
Мен бір оңып тұрғандай.
Кім түсінер мəн-жайды?
Кім алдымды болжайды?
Қарекетім қамығып,
Берекетім қол жайды.
Жазылмастан жан қайғы,
Санамда ой сарғайды.
Тəнім жасыл жамылып,
Жаным бүршік жармайды.
Жұрттан таппай жұратын,
Мұңға теліп мұратын –
Тоғыз жолдың тұсында
Томсырайып тұр Ақын.