Сиынарым, сүйінерім – бір Алла
Сиынарым, сүйінерім – бір Алла,
Тылсым бар-ау,
Бір сыр бар-ay, сірə, онда?
Шоқ-шоқ болып өспейді ғой шынар да!
Топ-топ болып ұшпайды ғой қыран да!
«Бас кеспек бар, тіл кеспек жоқ» дегенмен,
Бала кезден талай таяқ жегем мен.
Дара туған кім бар дейсің дəуірден,
Жаратылған кім бар дейсің еменнен?!
Тірі түгіл өлі əруақ мақұлдар
Əлімсақтан Ақын деген атым бар.
Насаттанса – нəрестедей мəз болып,
Назаланса – найзағайдай шатырлар!
Ес білгеннен еншімді үзіп ептіңмен,
Жыр жолына жүрегімді жектім мен.
Ақыл-есі бүтін жандар əманда
«Ақын сөзі – құдай сөзі» – деп білген!
Базбіреулер «Басқа пəле, – деп – тілден»,
Ауыл-елден қиыр жайлап, шет жүрген.
Біліп айтам, тіліп айтам деп жүріп
Тірлігімде қанша зардап шектім мен?..
Тура айтам деп туғаныма жақпастан,
Тағдырым бар табанымен шоқ басқан.
Көзсіз ерлік кімге керек бүгінде
Көре-біле көкірегін оққа ашқан?!
Ақын тілін айтшы бірақ, кім кесер?!
Көппен бірге ол да адамша күн кешер.
Хан, патшаңа бас иместен, керексе,
Тəңірінің тек өзімен тілдесер!
...Сиынарым, сүйінерім – бір Алла,
Тылсым бар-ay, бір сыр бар-ay, сірə, онда?..
Шоқ-шоқ болып өспейді ғой шынар да!
Топ-топ болып ұшпайды ғой қыран да!